De saturatie en benauwdheid van Ester werd steeds slechter, waardoor ze die zaterdagnacht zijn gestart met extra zuurstof toedienen. De artsen konden nog niet goed achterhalen waardoor het achteruit ging, maar ze wilden vooral dat Ester zo min mogelijk pijn had en het zo comfortabel mogelijk voor haar maken. Ondanks haar benauwdheid was Ester nog steeds vastberaden om haar bed weer uit te komen en had ze praatjes voor tien, zoals we haar kennen. Maandag werd door de artsen aangegeven dat ze een ontsteking in haar longen had die alleen bij mensen voorkomt met een lage weerstand. Haar lijf was keihard aan het knokken om die infectie tegen te gaan. Ze hebben meerdere soorten antibiotica gegeven in de hoop dat dit aan zou slaan. Wij vonden het als familie en vrienden wel erg spannend worden dus we zijn sindsdien niet meer van haar bed geweken. We hadden inmiddels de familiekamer volledig overgenomen na dagenlang met z’n allen in het ziekenhuis te verblijven. Het tv kastje lag vol met ons meegebrachte eten en drinken en we maakten er maar het beste van, net zoals Ester dat ook altijd overal deed. Op dinsdag werd door de artsen verteld dat de antibiotica niet aansloeg en dat het verstandig was om afscheid te gaan nemen van iedereen. Ondanks dat we allemaal wisten dat dit moment ooit zou komen, had niemand verwacht dat dit moment zo snel zou zijn. Twee maanden geleden zaten we nog in Malaga, liepen we over het strand en zaten we op het terras lekker te borrelen. Sinds thuiskomst is ze haar bed niet weer uit geweest en nu twee maanden later moesten we afscheid nemen, hoe bizar. Ook deze dinsdag had Ester nog steeds zoveel strijdlust en had ze hoop dat het nog goed zou komen, ze maakte grappen en ze was zorgzaam naar ons. Precies zoals ze altijd was. Ze zei ook heel mooi; ik ben niet bang voor wat er na de dood komt, maar de weg er naar toe vind ik wel spannend. Gelukkig waren we allemaal bij haar en de verpleging en artsen van het Martini Ziekenhuis hebben haar heel goed verzorgd, gerustgesteld en waren ontzettend betrokken, we zijn ze daar heel dankbaar voor. Op donderdagochtend 22-12-22 is Ester vredig gegaan. Ze heeft een hele mooie datum uitgekozen, ondanks dat het veel te vroeg was..

Ohja, moest er ook nog van haar bijzetten dat ze het zo fantastisch gedaan heeft allemaal. Nou dat is zeker waar, die veer heeft ze echt verdiend!